De mens leeft niet van brood alleen...

Als je geen dak meer boven je hoofd hebt, moet je lopen. Op straat. De hele dag. Zitten doe je soms op koud asfalt. Op natte bankjes. Op een stuk karton.
Als je zwerft, moet je mensonterende dingen doen om aan eten te komen. Stelen. Uit vuilnisbakken eten. De Zusters Augustinessen leven in hun klooster in de Warmoesstraat in Amsterdam volgens de leer van de Heilige Augustinus.
Hij was ervan overtuigd dat mensen die het meezit in het leven zouden moeten delen met mensen bij wie het leven al een hele tijd tegenzit.
Elke dag worden er pakjes met boterhammen uitgedeeld aan de deur van het klooster. Elke dag staan er zeventig tot honderd hongerige mensen - vooral mannen - in het hart van Amsterdam op dat dagelijkse brood te wachten. Bij deze kloosterdeur kent men ze bij naam. Men kent hun achtergrond. In dit kleine moment aan de deur van het klooster worden ze bij hun naam genoemd en worden ze gezien. Hier kan men even z'n verhaal kwijt.
Het ontvangen van dat dagelijkse pakje brood is voor al deze mensen het enige ankerpunt in een van iedereen verlaten leven aan de rafelrand van de samenleving.

                              

Meld hier eventuele onvolkomenheden